Μια από τις άγνωστες, στον πολύ κόσμο, πτυχές τής Παλαιάς Διαθήκης είναι η παρουσία τής Λίλιθ. Η γυναίκα που κλήθηκε να παίξει τον ρόλο τής συντρόφου τού Αδάμ, αρχικά δεν ήταν η Εύα, αλλά μία άλλη γυναίκα η Λίλιθ.
Κατά το Ταλμούδ, ο Αδάμ και η Λιλίθ, πλάστηκαν ενωμένοι από την πλάτη και σχημάτισαν, έτσι, ένα ανδρόγυνο ον, συγχρόνως αρσενικό και θηλυκό. Το Ι κεφάλαιο της Γένεσης αφήνει την υποψία αυτού του πρώτου ζευγαριού, σαν πνευματική οντότητα, κατ’εικόνα του Θεού: “Την έκτη ημέρα ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ’εικόνα Του. Κατ’εικόνα του Θεού τον έπλασε. Άνδρα και γυναίκα τους έπλασε”.
Η Λίλιθ που δεν ήταν διατεθειμένη να υποταχθεί απέναντι στον Αδάμ προσπαθήσει να τον πείσει, ενάντια στις βουλές τού Θεού, πως η ερωτική πράξη, δεν γίνεται μόνο για…αναπαραγωγικούς σκοπούς… Ο Αδάμ προσπάθησε να την καθυποτάξει, αλλά μάταια.
Ο Αδάμ παραπονέθηκε στον Θεό, ο οποίος της έδωσε την επιλογή ή να υποταχθεί στον Αδάμ είτε να φύγει από τον Κήπο της Εδέμ και πολλά από τα παιδιά που θα κάνει να πεθαίνουν. Η Λίλιθ προχωρεί στο μέγιστο αμάρτημα και προφέρει το απαγορευμένο όνομα τού Θεού: Γιαχβέ. Ο Θεός όμως που δεν είναι διατεθειμένος να δεχθεί τέτοιες ιδέες, οδηγεί τελικώς την Λίλιθ σε έξωση από τον Παράδεισο, η οποία καταλήγει στην αγκαλιά τού…Διαβόλου.
Στο μεταξύ, ο Αδάμ την νοσταλγούσε και την αναζητούσε. Ο Θεός μην αντέχοντας να βλέπει τον Αδάμ λυπημένο, έστειλε 3 Αγγέλους να βρουν την Λίλιθ και να την φέρουν πίσω. Οι 3 αυτοί Άγγελοι είναι ο Σανβί, ο Σανσαβί και ο Σαμεγκελάφ.
Οι τρείς Άγγελοι αναζήτησαν για πολύ καιρό την Λίλιθ, όταν τελικά την συνάντησαν κάπου στην Ερυθρά Θάλασσα. Μέχρι τότε η Λίλιθ είχε πια ασπαστεί οριστικά τον ρόλο της ως Αρχόντισσα του Σκότους, είχε μεταλλαχθεί σε δαιμόνισσα και είχε μάλιστα γεννήσει πάμπολλα παιδιά με τον Σατανά. Οι τρείςΆγγελοι της ανέφεραν ότι ο Θεός και ο Αδάμ την συγχωρούν και την θέλουν πίσω, μα η Λίλιθ απάντησε με βρισιές. Οι τρείς Άγγελοι απαίτησαν να γυρίσει πίσω, αλλιώς θα έσφαζαν όλα της τα παιδιά.
Η απάντηση της Λίλιθ όμως ήταν και πάλι αρνητική, προσθέτοντας μάλιστα κατάρες για τα παιδιά και όλους τους απογόνους του Αδάμ. Έτσι, οι Άγγελοι τήρησαν την απειλή τους σκοτώνοντας τα παιδιά της και επέστρεψαν στον κήπο της Εδέμ. Από εκείνη την στιγμή, η Λίλιθ απέκτησε και τον τίτλο της Παιδοκτόνου, που επιτίθεται στα νεογέννητα μωρά, στις έγκυες γυναίκες που φέρουν αρσενικό έμβρυο καθώς και στα νεαρά αγόρια και τα πνίγει στον ύπνο τους για εκδίκηση.
Η ιστορία συνεχίζει λέγοντας πως όταν οι 3 Άγγελοι επέστρεψαν και ανέφεραν στον Θεό το τι συνέβη, Εκείνος για να παρηγορήσει την μοναξιά του Αδάμ, δημιούργησε άλλη μια γυναίκα την Εύα, που όμως δεν ήταν εξίσου τέλειο δημιούργημα όσο υπήρξε αρχικά η Λίλιθ και ο Αδάμ, μιας και η Εύα δημιουργήθηκε από ένα πλευρό του Αδάμ.
Συνεπώς, αν ο Αδάμ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έπλασε ο Θεός η Λίλιθ ήταν η δεύτερη και η Εύα η τρίτη.
Αποσυμβολισμός. Λίλιθ το σύμβολο της συνείδησης
Η Λιλίθ είναι μια πνευματική γυναίκα, σε αντίθεση με την Εύα, που είναι μια γυναίκα ενσαρκωμένη. Η Σελήνη είναι η Εύα, η γυναίκα η γεννημένη από τα πλευρά του Αδάμ.
Η Μαύρη Σελήνη είναι η Λιλίθ, το πνευματικό “διπλό” του Αδάμ. Αποκλεισμένη από τον κήπο της Εδέμ, η Λιλίθ ξαναεμφανίζεται δόλια, με τη μορφή του φιδιού – πειρασμού, που παρακινεί την Εύα, την αντίπαλό της, να γευτεί τον καρπό της Γνώσης.
Η Λιλίθ διαλύει την αφέλεια του Αδάμ και της Εύας και τους κάνει να γνωρίσουν τη γυμνότητά τους. Έχοντας, χάσει, για πάντα την Εδεμική αθωότητα, υπηρετούν τη συνείδηση που ξέρει, γιατί δεν μπορεί, πλέον, η συνείδηση να μην ξέρει. Η Μαύρη Σελήνη δε φοβάται να χάσει τη συνείδηση, γιατί είναι η εσωτερική καθετότητα. Είναι το πνεύμα που αιτιάζει την Ύπαρξη.Θέλει να φτάσει τη Γνώση του Πατέρα και είναι συγχρόνως απελευθέρωση δια της Γνώσης ή Συμφορά της Σοφίας.
Υπερεγκωμιάζοντας το Αυθεντικό, την Αλήθεια χωρίς δόλο, ζει μέσα στο μεθύσι μιας διαύγειας χωρίς όρια. Eίναι το τρίτο μάτι, που μετατρέπει τα πάντα σε στάχτη, μηδενίζοντας την υλικότητα του κόσμου για να διεισδύσει στην κατασκευή και την ουσία, που περιέχει. Η Μαύρη Σελήνη παίρνει τις αποστάσεις της και κρίνει. Η ανθρωπότητα παραδίδεται στο ψυχρό και ασυμβίβαστο βλέμμα της, μέσα σε μια απόλυτη γύμνια, μέσα σε μια απόλυτη αλήθεια της ύπαρξης.
Διεφθαρμένη, αυτή η Συνείδηση, μπορεί να γίνει διανοητικός σαδισμός, κυνισμός, σκληρή ειρωνεία. Η Μαύρη Σελήνη γίνεται ιεροεξεταστής, καταδότης.
Ο ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ (ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ)
Κατά τον αρχαιοελληνικό μύθο υπάρχει η ιστορία της Λάμιας, της όμορφης βασίλισσας της Λιβύης που αγαπήθηκε από το Δία. Ένα παιδί γεννήθηκε την ένωσή τους. Η ζηλότυπη Ήρα από το θυμό της έκλεψε το νήπιο. Θρηνώντας η Λάμια αποσύρθηκε σε μια σπηλιά κοντά στη θάλασσα. Ο χρόνος πέρασε και η Λάμια, άσχημη πια, άρχισε να περιπλανιέται μέσα στη νύχτα, κλέβοντας και τρώγοντας τα νεογέννητα μωρά.
Σιγά-σιγά οι προτιμήσεις της επεκτάθηκαν στην αποπλάνηση των νεαρών ανδρών, που τους σκότωνε είτε κάνοντάς τους έρωτα μέχρις ότου πέθαιναν, ή πίνοντας το αίμα τους. Το εντυπωσιακό εδώ είναι ότι παρόλο που μπορούσε να κρατήσει την όμορφη όψη της, πάντα επέστρεφε στην ασχήμια της. Σε μια από τις μορφές στην οποία μας είναι γνωστή, το χαμηλότερο μισό του σώματός της είναι ερπετοειδές και είχε φτερά.
Στον εβραϊκό μύθο που αφορά την Λίλιθ, όταν εκείνη αρνήθηκε την υπακοή στον Αδάμ, έβγαλε φτερά και πέταξε μακριά του. Οι άγγελοι βρήκαν την κρυψώνα της και της είπαν ότι η τιμωρία της για την απομάκρυνσή της από τον Αδάμ ήταν πως θα πέθαιναν όλα τα παιδιά της. Βαθιά παραδομένη στη θλίψη, η Λίλιθ θέλησε να πεθάνει. Συγκινημένοι οι άγγελοι της έδωσαν πλήρη δικαιοδοσία πάνω στη ζωή των νεογνών, για την πρώτη εβδομάδα από γέννησή τους.
Σε πιο πρόσφατους χρόνους συναντάμε ξόρκια που αναφέρουν τη Λίλιθ με το όνομά της, για να την κρατήσουν μακριά από τα παιδιά. Ιδιαίτερη προσοχή λαμβάνεται έτσι ώστε να αποδοθεί το μωρό στη φύλαξη των αγγέλων, ώστε να προστατευθεί από τη ζηλοτυπία και της θλίψη της Λίλιθ για τα χαμένα παιδιά της. Η Λίλιθ έγινε αργότερα η σύζυγος, η υποτιθέμενη σύζυγος του Διαβόλου, ο οποίος περιγράφεται επίσης συχνά ως φίδι. Τα παιδιά της ένωσής τους έζησαν και έγιναν γνωστά ως δαίμονες. Να σημειώσουμε εδώ πως και η Λίλιθ επίσης παραπλανούσε τους νεαρούς άνδρες και τους σκότωνε.
Τόσο η Λάμια όσο και η Λίλιθ έχουν μια ισχυρή σχέση με το φίδι και το κακό. Σε μια από τις μεταφράσεις της Βίβλου, συγκεκριμένα τη Vulgata, η μετάφραση του ονόματος Λίλιθ είναι Λάμια. Η λέξη Λίλιθ σημαίνει επίσης κουκουβάγια που βγάζει οξύ και διαπεραστικό ήχο και φάσμα ή φάντασμα. Η Λάμια και η Λίλιθ αποπλανούσαν και οι δύο τα αρσενικά θύματά τους και τα οδηγούσαν στο θάνατο. Η Ιστάρ, η μεσοποταμιακή θεά της γονιμότητας, σκότωσε τους εραστές της με τον ίδιο τρόπο. Στην ίδια μακρινή αρχαιότητα η Λάμια και ο Λάμος ήταν παιδιά του Ποσειδώνα που λατρεύτηκαν ως θεοί και υποβιβάστηκαν στη θέση δαιμόνων, όταν ο Δίας πήρε την εξουσία.
Πηγές:
Επιλογές από την αναφορά για τη Μαύρη Σελήνη του Francois Fayet.
Επεξεργασία, επιμέλεια αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος,
ΠΗΓΗ ΠΗΓΗ ΠΗΓΗ
0 Σχόλια